بدهکار
برای تک تک لحظاتی برات ساختم بدهکاری
غم تو
ای ز تو شاد جان من بی‌تو مباد جان من
دل به تو داد جان من با غم توست همنشین
تلخ بود غم بشر وین غم عشق چون شکر
این غم عشق را دگر بیش به چشم غم مبین
مادر
کاش قلبم ز سینه برون زند و تو بنگری
بطن بطن آن، بعشق تو میتپد، تو بمان!
باقی
به من گفتند که بس کن دیگر کافیست
از او نوشتن را کنار بگذار کافیست
بگفتم که او مرا جان و جهان است
هزار روز گر بگذرد، در من باقیست…
عشق سیاه‌پوش من
برای از تو نوشتن کاغذ نداشتم
قلب و تنم داد زد من هستم
شروع کردم ولی جوهر نداشتم
خون و رگم اما گفتند خستم
نوشتم و نوشتم و گذاشتم
سر و جانم بگویند که مستم
دلم میخواست بمیرم و نمانم
زمانی که گرفتند از دو دستم
گرفتند و بستند دست راستم
نخواستند بنویسم، نذاشتند
به من زنجیر زدند، اما جستم
نمیدانستند من چپ دستم
دوای درد بی درمان من
جان مارا دوایی نیست جز نگاهت