ارغوان
که هوا هم اینجا زندانی‌ست
هر چه با من اینجاست
رنگ رخ باخته است
آفتابی هرگز
گوشه چشمی هم
بر فراموشی این دخمه نینداخته است
یار مرا
یــار مرا غار مــرا عشق جگرخوار مرا
یار تویی غـــار تویی خواجه نگهدار مرا
نوح تویی روح تــویی فاتح و مفتوح تـویی
سینـــه مشــروح تــویی بـــر در اســرار مرا
نـــور تـــویی سـور تــویی دولت منصور تـویی
مـــرغ کـــه طــور تــویی خســته بــه منقار مرا
قطـــره تویی بحــر تویی لطـف تــویی قهــر تویی
قنــد تـــویی زهـــر تــویی بیــــش میـــازار مرا
حجره خورشید تویی خانه ناهید تویی
روضــه اومیــد تویـــی راه ده ای یــار مرا
روز تــویی روزه تـــویی حـاصل دریوزه تـویی
آب تــویی کــوزه تــویی آب ده این بـــار مـــرا
دانـــه تویــی دام تــویی بــاده تویی جام تـویی
پختـــه تویی خـــام تــویی خـــام بمگـــذار مرا
این تن اگـــر کـــم تــندی راه دلــم کــم زندی
راه شــدی تــا نبــدی ایـــن همـــه گـــفتار مرا
امان
امان از خرف های نهفته و نگفته
امان از راه های باز و دل تنگ
امان از شکست دل و رها نکردن
امان از استرس شب آخر
شاید
شاید در جهانی دیگر…
هرگز
دعا میکنم هرگز عاشق نشوی
تا روی راه نجات و یکراه نشوی
گر شدی مجنون او
حیران و دلخون او
گر شدی وا مانده
جا مانده از مهر او
لا‌اقل
سرخوش شوی
بلاتکلیف نشوی…
پیراهن مشکی
سیاه پوش سکوت خنده هاتم....
دلتنگ چشمای پر صداتم
سیاه میپوشی و جان میدم برایت
عزادار فاصله ام بیا چشم‌به‌راتم
اکنون
من پیر فنا بدم جوانم کردی
من مرده بدم ز زندگانم کردی
می ترسیدم که گم شوم در ره تو
اکنون نشوم گم که نشانم کردی